Blankenberge

De Blankenbergse misdaadauteur Pieter Aspe heeft zijn 29ste boek klaar. Daarin waagt hij zich aan een politieke thriller met communautaire trekjes. Van In moet in 'Solo' immers de moord op de burgemeester van Linkebeek oplossen. Het verhaal start met een lugubere vondst aan de molens langs de Brugse vesten. "Ik ga de communautaire toer op en er zitten zeker een aantal knipogen tussen naar de huidige Belgische toestand. Zo heet de eerste minister Bert De Naeyer en heeft de vicepremier een Italiaanse naam", verwijst Aspe naar Bart De Wever en Elio Di Rupo. De boeken van Aspe zijn ondertussen vertaald in negen talen. Vorig jaar kwam Zuid-Afrika er als afzetmarkt bij. Eind oktober komt daar 'De Midasmoorden' uit. Aspe verkocht wereldwijd al meer dan twee miljoen boeken. Opvallend: bij de voorstelling van 'Solo' was Boudewijn Laloo, schepen in Brugge, aanwezig. Meteen een zoenoffer tussen Brugge en Blankenberge, nadat daar eerder commotie rond was ontstaan.

Tijdens de voorstelling van zijn 29ste thriller, gisteren in Blankenberge, liet Aspe het zich bij hoge uitzondering dan toch eens ontvallen: 'Ik ben écht tevreden over dit boek. Er is altijd wel iets dat ik niet honderd procent geslaagd vind maar Solo zit helemaal goed.'

Dit nieuwe avontuur rond speurders Van In en Versavel is dan ook een buitenbeentje in de lange Aspe-reeks. 'Om te beginnen geef ik van bij het begin weg wie de dader is', zegt de auteur. 'Dat doe ik normaal niet, maar in dit verhaal moet alle spanning komen van hoe ze de dader vinden.'

Dit wordt voor de trouwe Aspe-lezer dus een iets andere leeservaring?

'Het wordt wellicht even wennen. Er wordt wel eens beweerd dat Aspe nooit eens iets anders doet, wel: voilà. Bovendien zit er ook een politiek kantje aan dit boek. Het gaat over een man die besluit seriemoordenaar te worden en daar een luguber plan voor bedenkt: hij bouwt een guillotine. Zijn eerste slachtoffer is de burgemeester van faciliteitengemeente Linkebeek en hij hangt een kaartje aan zijn teen met Vliegt de blauwvoet? Storm op zee! Wanneer het lijk gevonden wordt, denkt iedereen aan Vlaamse extremisten. Er ontstaat onrust in het land en die wordt er niet minder op wanneer iets later een moord wordt gepleegd op een Vlaams Belanger met de boodschap Hier j'étais con, aujourd'hui je suis connu, waardoor meteen aan een vergelding wordt gedacht. De seriemoordenaar heeft geen politieke bedoelingen maar hij zet het land wel in rep en roer waardoor Van In het uitzonderlijk moeilijk krijgt om uit te vissen wat er aan de hand is.'

Ver heb je niet moeten zoeken naar je onderwerp, gewoon elke dag de krant lezen...

'En toch was mijn uitgangspunt die seriemoordenaar. De perikelen rond de regeringsvorming waren evenwel zo aanwezig de jongste maanden, dat ik ze met die seriemoorden heb gecombineerd. Bovendien maakte ik me de bedenking dat spanningen tussen bevolkingsgroepen bijna overal ter wereld uiteindelijk uitmonden in oorlog. Bij ons bestaan de problemen al 150 jaar, zonder dat er ook maar een druppel bloed is gevloeid. Er wordt veel gezeverd en gedreigd, maar er gebeurt niets. Je kunt je wel afvragen welke kant het in ons land op zou gaan, mocht er toch eens geweld worden gebruikt.'

Vrees je daarvoor?

'De kans wordt groter naarmate het economisch slechter gaat. Als de armoede stilletjes aan binnensluipt, zouden mensen wel eens domme dingen kunnen doen.'

Ventileer je ook je eigen ongenoegen over de politieke gang van zaken via dit misdaadverhaal?

'Voor een deel wel. Ik kom vaak in het buitenland en telkens weer krijg ik de vraag hoe het nu zit tussen Vlamingen en Franstaligen. Doorgaans worden Vlamingen afgeschilderd als extremisten, de Franstaligen als slachtoffers. Elke keer moet ik uitleggen dat 99 procent van de Vlamingen geen extremisten zijn en dat het probleem in Brussel zit. Het hele land wordt gegijzeld door 60 à 70.000 Franstaligen die in een Vlaamse gemeente wonen en het vertikken Nederlands te leren. Ik vind het maar normaal dat je de taal leert van de plaats waar je woont. Niet de Walen blokkeren het land, wel het FDF.'

Als het even meewil ben je over een jaar óók politicus want je gaat bij de gemeenteraadsverkiezingen op de VLD-lijst staan. Ga jij het anders aanpakken?

'Ik sta op die lijst om mijn steun te betuigen aan het goede beleid dat Blankenberge een heel stuk heeft verbeterd. Maar ik zal nooit een mandaat opnemen. De politiek moet je overlaten aan mensen die daar bekwaam voor zijn.'

Tenslotte: zit boek nummer 30 al in de pijplijn?

'Jazeker, ik heb zelfs al de titel: Eiland. Het verhaal begint op een Frans eilandje voor de kust van Bretagne. Daar woont een Vlaming die vermist is en dood wordt gevonden op een eilandje in Brugge. Normaal zou er in Brugge trouwens ook een feest worden gehouden ter gelegenheid van nummer 30.'

Verberg tekst

‘Hoeveel mensen werden 's ochtends wakker met de gedachte: ik heb zin om iemand te vermoorden?’ Zo begint Solo, het laatste boek in Pieter Aspe's reeks rond inspecteur Van In.Ook Victor Deleeuw stelt zich deze vraag en het lijkt hem wel leuk om zijn fantasie werkelijkheid te laten worden. Gewoon, omdat het kan. Hij is dan ook bijzonder in zijn nopjes wanneer zijn eerste slachtoffer het land in rep en roer zet. Niet alleen omdat zijn prooi onthoofd werd met een guillotine, maar omdat het slachtoffer een Franstalige burgemeester van een Brusselse faciliteitengemeente was. Bijna als vanzelf zoekt men de verdachte in Vlaamse extreemrechtse kringen. De zaak trekt de aandacht van de eerste minister en hij dwingt het Brugse onderzoeksteam samen te werken met een profiler. Isabelle Quintens is een gedreven politievrouw met een hoop diploma's op zak, maar het duo Van In - Versavel is niet opgezet met deze aanwinst. Toch oppert Quintens als eerste dat deze moord wel eens het begin kan zijn van een serie, een opmerking die meteen op hoongelach wordt onthaald. Van In is sowieso niet echt in vorm deze keer en sleept zich met een aaneenschakeling van katers door het verhaal. Alle belangrijke doorbraken met uitzondering van eentje, kunnen op rekening van snuggere Antwerpse collega's of ambitieuze profilers schreven worden en Van In wordt na een grote blunder zelfs van de zaak gehaald.Het verhaal zakt halverwege helemaal in, wanneer de politie een verkeerde verdachte op het spoor is. Omdat de lezer van bij het begin het brein achter de gruwelijke reeks moorden kent, moet men zich doorheen deze lange en overbodige passage slepen. Aspe gebruikt zijn 29e ‘Van In’-thriller meer om politieke stellingen te poneren over de communautaire perikelen dan om er een echt spannend verhaal van te maken. De meest boeiende scènes zijn die wanneer Deleeuw zijn moorden plant en uitvoert. Het speurwerk zelf is te makkelijk en niet overtuigend. Ook het snel afgewerkte einde laat de lezer met vragen achter.Het is duidelijk: Van In wordt oud. In het boek wordt hij meerdere malen geroemd om zijn speurdersvakmanschap, onder andere door de premier, maar daar is in zijn laatste boek niet veel van te merken. Zou het stilaan tijd zijn om op pensioen te gaan? Het bandwerk van Aspe (32 thrillers sinds 1995!) laat trouwens ook sporen na. Hij heeft in ieder geval een betere eindredacteur nodig, want zo veel typefouten (waaronder zelfs een verdwaalde paragraaf en onzinwoorden als ‘daaraakt’) lazen we nog nooit in zijn boeken. Of heeft de druk van de Boekenbeurs er iets mee te maken? Volgende keer beter. [Bie Van Giel] Verberg tekst

Negenentwintigste deel in de serie politieromans rond de Brugse commissaris Van In en zijn assistent Guido Versavel, en onderzoeksrechter Hannelore Martens, het vaste trio in de misdaadromans van Pieter Aspe. In Brugge vindt een lugubere moord plaats: de burgemeester van een gemeente in de buurt van Brussel wordt onthoofd aangetroffen. De dader wordt gezocht in extreem-rechtse kringen, totdat er weer een moord wordt gepleegd, nu op een fervente aanhanger van het Vlaams Belang. In deze thriller speelt de binnenlandse politiek van Vlaanderen een centrale rol. Verder volgens het beproefde recept geschreven policier met veel dialogen, humor, sympathieke en overtuigende, maar ook na zoveel delen wat clichématige hoofdpersonen. Van Aspe werd al meermalen genomineerd en bekroond voor zijn misdaadromans die ook verfilmd werden voor televisie. Paperback, normale druk.