Op een groot succes kan je een eind lang teren en dat is precies wat de bedenkers van Geronimo Stilton willen doen met hun nieuwste personage Joe Carrot, een speurkonijn met een eigen detectivebureau 'Carrot & Carrot'. Hij is gek op mysteries oplossen en aanwijzingen napluizen. In Een minuut voor middernacht krijgt Joe een opdracht van Rufus en Robina Mac Rafanus. Zij worden bedreigd door de heks Wrevelina. Wrevelina vliegt elke avond om één minuut voor middernacht rond en laat akkers onderlopen, vuurballen neerflitsen, richt schade aan... Joe gaat op onderzoek uit, want hij gelooft niets van deze straffe verhalen. Wanneer hij enkele nachten doorbrengt bij de familie Rafanus moet hij echter toegeven dat er wel degelijk iets aan de hand is. Toch is Joe ervan overtuigd dat heksen niet bestaan. Hij zal dit dan ook zwart op wit moeten bewijzen.
Dit boekje over Joe Carrot bevat dezelfde ingrediënten als een 'Stilton'-verhaal. Echt origineel kan je het dus niet meer noemen. De vorm, de lay-out, de flauwe woordspelingen, je hebt het allemaal al eens eerder gezien. Toch is dit een erg slimme commerciële zet. Weliswaar is het deze keer geen slimme muis die de hoofdrol speelt, maar wel een verstandig konijn. En zo zijn er nog verschillende andere overeenkomsten. Het lettertype wordt bv. schaamteloos gekopieerd uit de 'Stilton'-boeken. De tekst is ook, net als bij Stilton, erg bont door de vele rijkelijk geïllustreerde, kleurige woorden in verschillende groottes. De illustraties zijn veelvuldig aanwezig en maken de pagina's erg druk. Het is ook opvallend dat illustraties worden gebruikt om dingen duidelijk te maken en situaties eenvoudiger voor te stellen. Zo krijgt de lezer paginagrote tekeningen van bv. Joe's familie, hun huis, de Konijnenarchipel of Knijnopolis, wat niet altijd een goede zet is. Bij de illustratie van Knijnopolis staan bv. maar liefst 48 cijfers om te tonen waar alles zich in deze stad bevindt. Maar deze 48 locaties komen niet allemaal aan bod in het verhaal, waardoor wellicht maar weinig lezers deze kaart grondig zullen bestuderen.
Het taalgebruik is vlot, de zinsstructuur is eenvoudig, en hoofdstukken zijn erg kort. Soms zijn de taalgrapjes wat aan de flauwe kant, zoals "er was iets aan de poot", "een hazenissig idee" of "op grote poot leven". Het ziet ernaar uit dat er nog vele delen van 'Joe Carrot' zullen volgen, want het tweede deel De vuurpijl volgde vrij snel na dit eerste deel. Bovendien zijn nog een aantal andere karakters uit de 'Stilton'-stal rond wie een stevige reeks werd gebouwd, zoals Thea Stilton en Oscar Tortuga. Hoe lang het succes van deze reeksen zal duren, blijft echter de vraag. Hypes verdwijnen immers even snel als ze gekomen zijn. [Kristof Sas] Verberg tekst

De wonderbaarlijk kleurrijke vertelling van Speurkonijn Joe Carrot, die – slim zoals het een detective betaamt – een einde maakt aan al de griezeligheden die er gebeuren in de Vallei der Rillingen. In die Vallei zwaait Hector de Haas de scepter. Hij zet zijn soortgenoten onder druk om hun land te verkopen. Waarom doet hij dat? En wat heeft Wrevelina de Heks daarmee te maken? Joe Carrot werkt met een enorme liefde voor zijn grote gezin en met speurneuzerige verve aan de zaak. Het verhaal wordt met veel vaart, zwier en spanning verteld. De zinnen zijn kort en worden opgesierd met woorden die in typografie en vormgeving een speciaal en kleurig accent krijgen. Tekst en illustraties vullen elkaar in deze als een wervelwind van indrukken vormgegeven vertelling aan, zijn beide even kleurrijk, gedetailleerd en spannend en geven kinderen het gevoel dat ze mee opgezogen worden in een spannend avontuur. De taal is waar mogelijk ‘konijns’ gemaakt; tal van speelse intermezzo’s houden de inhoud intrigerend en boeiend. Productie die deel uitmaakt van een groot merchandisecircus van stripboeken, leesboeken en gadgets uit de uitgebreide Geronimo Stilton-stal. Voorlezen vanaf ca. 7 jaar, zelf lezen vanaf ca. 9 jaar. Verberg tekst